การเคี่ยวไขผึ้งหลังจากการสลัดน้ำผึ้ง

            ไขผึ้ง (Bees Wax) หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า “ขี้ผึ้ง” ได้จาก ต่อมผลิตไขผึ้งที่อยู่บริเวณผิวด้านล่างส่วนท้องของตัวผึ้ง (Wax Gland) ใช้สำหรับสร้างรวงผึ้ง ซ่อมแซมและปิดฝาหลอดรวง ไขผึ้งจัดเป็นไขธรรมชาติประเภทหนึ่งที่ได้จากสัตว์ มีแหล่งที่มาจากหลายขั้นตอนในกระบวนการเลี้ยงผึ้งพันธุ์ อาทิ จากรวงผึ้งส่วนเกิน จากการปาดเพื่อเปิดหลอดรวงผึ้งก่อนนำไปเข้าเครื่องสลัด รวมถึงจากการรวบรวมแผ่นรวงผึ้งเก่า โดยเกษตรจะเก็บรวบรวมไขผึ้งที่ได้นำมาเคี่ยวจนละลาย และกรองด้วยผ้าขาวบางให้สะอาด จึงเทลงแม่พิมพ์เพื่อให้มีรูปทรงและน้ำหนักตามความต้องการ

          ไขผึ้งธรรมชาติมีประโยชน์และมีคุณสมบัติทางกายภาพดีกว่าไขเทียม นอกจากการนิยมนำไขผึ้งมาทำเทียนไข ยังนิยมนำมาเป็นส่วนประกอบในอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง งานเภสัชกรรม งานโลหะ โดยใช้เป็นสารกันน้ำ สารขัดเงา และสารหล่อลื่น ประเทศที่นิยม หรือมีความต้องการใช้ไขผึ้งเป็นอันดับต้นๆ ของโลก ได้แก่ สหรัฐอเมริกา ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น และเยอรมัน นอกจากนั้นไขผึ้งสามารถนำกลับมาเป็นวัตถุดิบในการทำแผ่นรังเทียมเพื่อใช้ในอุตสาหกรรมรมฟาร์มผึ้ง ส่งผลให้ประหยัดเวลาในการสร้างรวงรังของผึ้งอีกทางหนึ่งด้วย

en_USEnglish